مقدمه
خدمات اجتماعي به نظر مي رسد واژة جديدي باشد ولي در اصل از زمان خلقت انسان وجود داشته است فطرت انسان از اغاز خلقت او ، محرك و انگيزة وي در همكاري با ديگران در امور اجتماعي بوده سات يعني بشر ، درجهت بقاء خود و در پيروي از سرشت خويش عامل به تعاون و همكاري هاي اجتماعي بوده است .
در ايران نيز خدمات اجتماعي مورد توجه بوده است . از زمان نهضت مشروطيت ، سازمان دهي و تدبير در اين زمينه ، به سياستگذاري هاي دولت وارد شد و به تدريج شكل اجرا و سازمان يافته به خود گرفت .
برنامه هاي خدمات اجتماعي في حد ذاته ، عملي است انساني و خداپسندانه و لذا با نگرشي تو بايد مورد توجه قرار گيرد .
امر خدمات اجتماعي ، يك امر همگاني است كه تمام افراد بشر در انجام و توجه به آن توصيه شده اند .
با توجه به انواع سايل و مشكلات فردي و اجتماعي ، به ويژه در جامعه اي سنظير جامعه ما با ظرايط خاص خود ، مي بايست جنبه تخصصي امر كمك رساني به انسانهاي ديگر مد نظر قرار گيرد و علاوه بر حمايت از سازمانهاي نوين اجتماعي كه بتوانند جلوگيري نيازهاي سمختلف شهروندان باشند ، افرادي با ويژگيها و خصوصيات خاص ، مهارتهاي بيشتري را در ادارة اين