چوگان 

اين ورزش بازي شاهان ناميده شده‌است (زيرا بيشتر در ميان پادشاهان و بزرگان رواج داشت) و از ورزشهاي كهن ايراني است. نام چوگان از نام چوبي كه در آن استفاده مي‌شود برگرفته شده‌است. اين بازي در ابتدا ورزشي عنواني نظامي و جنگي داشت و سواركاران ايراني در آن استعداد اسب‌هاي جنگي خود را به نمايش مي‌گذاشتند.

چوگان به هنگام كشور گشايي داريوش اول در هند، در آن سرزمين رواج يافت. اروپاييان در زمان صفويان و در زمان استعمار خود در هند، با اين بازي آشنا شدند و آن را در سراسر اروپا پخش كردند. بعدها نيز ورزش‌هايي از قبيل گلف و هاكي پديد آوردند كه دسته‌هاي استفاده شده در اين بازي‌ها به همان چوب چوگان برمي‌گردد.