مقداساس كار ترمز بر مبناي اصطكاك بين دو سطح است. مقدار اصطكاك بسته به نيروي اعمال شده بين دو سطح، زبري و جنس سطوح تغيير مي كند.
وقتي راننده پدال ترمز را فشار مي دهد و ترمزها به كار مي افتند، سيالي از داخل لوله هاي روغن عبور مي كند و به مكانيسمهاي ترمزگيري در چرخها مي رسد. اين مكانيسمهاي ترمزگيري به قطعات چرخان نيرو وارد مي كنند تا حركت چرخها كند شود يا چرخها از حركت باز ايستند. مكانيسمهاي ترمز چرخ بر دو نوعند : كاسه اي و ديسكي. در ترمز كاسه اي فشار روغن، كفشكهاي ترمز لنت كوبي شده را به يك كاسه چرخان يا كاسه چرخ مي فشارد. در ترمز ديسكي، فشار روغن لنتهاي ترمز را به ديسكي چرخان مي فشارد. اصطكاك بين كفشها يا لنت ترمزهاي ساكن با كاسه يا ديسك چرخان منشا عمل ترمزگيري است كه سبب كند شدن حركت يا توقف چرخها مي شود.
اگر راننده خيلي محكم ترمز بگيرد، بطوريكه چرخها قفل شوند، اصطكاك بين لاستيكها و سطح جاده از نوع جنبشي خواهد بود. اگر ترمز خيلي محكم گرفته نشود، چرخها به چرخيدن ادامه خواهند داد، در اين حالت با اصطكاك ايستائي سروكار داريم؛ يعني اصطكاك در آستانه حركت كه مقدار آن نيز از اصطكاك جنبشي بيشتر است. در صورتيكه چرخها قفل نشوند، خودرو پيش از توقف مسافت كمتري را مي پيمايد و زودتر متوقف مي شود. اما ترمز را همواره بايد چنان گرفت كه چرخها در آستانه قفل شدن باشند. اين اصل اساس كار سيستم ترمز قفل نشو يا ABS است. اين سيستم مانع قفل شدن چرخها و سر خوردن لاستيكها در هنگام ترمزگيري شديد مي شود. در نتيجه خودرو سريعتر، در فاصله كوتاهتر و با كنترل خوب متوقف مي شود.
اجزاي ترمز
سيستم ترمز پائي شامل دو بخش اصلي است. اين بخشها عبارتند از سيلندر اصلي يا پمپ زير پا و مكانيسمهاي ترمز كاسه اي يا ديسكي در چرخها. پمپ زير پا يك پمپ پيستوني رفت و برگشتي است. وقتي راننده پدال را فشار مي دهد، اين فشار به سيستم هيدروليكي منتقل مي شود، روغن ترمز از پمپ زير پا وارد لوله هاي روغن مي شود و به مكانيسمهاي ترمز مي رسد. (شكل4-1) با افزايش فشار هيدروليكي كفشكها يا لنت ترمزها به كاسه ها يا ديسكهاي چرخان فشرده مي شوند، در نتيجه نيروي مكانيكي پدال ترمز به نيروي هيدروليكي وارد بر مكانيسمهاي ترمز چرخ تبديل مي شود
